Alergia na jad owadów - jak ograniczyć ryzyko |
poniedziałek, 21 sierpnia 2006 01:24 | |
Alergia na jad owadów - jak ograniczyć ryzykoTragiczny wypadek Ewy Sałackiej, która zmarła w wyniku gwałtownej reakcji na użądlenie osy budzi smutek, ale i zrozumiały niepokój wielu osób. "Jednak mimo wstrząsających przypadków śmiertelnych nie ma powodów do paniki" – mówi dr n. med. Jakub Swadźba, Prezes laboratoriów medycznych Diagnostyka Sp. z o. Faktem jest, że u około 20% ludności występują reakcje alergiczne po użądleniu przez owady błonkoskrzydłe (czyli np. osy, pszczoły, szerszenie, trzmiele). Reakcje te dzielą się na miejscowe i uogólnione. Objawy miejscowe (obrzęk, rumień, świąd) występują najczęściej i choć bywają dolegliwe, najczęściej nie są niebezpieczne dla życia. Problemy mogą wystąpić w przypadku użądleń w okolice twarzy i górnych dróg oddechowych oraz powikłania w postaci zakażeń. Objawy uogólnione są bardziej niebezpieczne i mogą mieć różne nasilenie: od pokrzywki, uczucia niepokoju, przez objawy ze strony układu pokarmowego, zamroczenie, duszności, obrzęki stawów aż po tzw. szok (wstrząs) anafilaktyczny, cechujący się przede wszystkim gwałtownym spadkiem ciśnienia krwi, utratą przytomności, a w krytycznych przypadkach prowadzący do zgonu. Reakcja uogólniona występuje jednak tylko u 0,4-5% populacji, a jej najbardziej dramatyczna postać, kończąca się zgonem jedynie u 0,09-0,45 na milion mieszkańców. Na wystąpienie reakcji uogólnionej bardziej narażone są dzieci, jednak u dorosłych ma ona z reguły cięższy przebieg. Istnieją jednak sposoby ograniczenia ryzyka. Przede wszystkim trzeba mieć świadomość, czy jest się uczulonym. Aby to określić nie trzeba czekać na użądlenie. Dostępne są dwa rodzaje testów: skórne i badania krwi. Test skórny polega na wprowadzeniu alergenu (roztworu jadu) pod skórę. Jednak u około 2% testowanych mogą wystąpić powikłania, a u 0,4% ciężkie odczyny alergiczne, dlatego muszą być wykonywane w ośrodkach specjalistycznych, koniecznie pod kontrolą lekarza. Bezpieczną metodą diagnostyczną są badania krwi na obecność swoistych przeciwciał IgE, których występowanie świadczy o ryzyku wystąpienia reakcji alergicznej. Wykonywane są one w większości laboratoriów analitycznych, bez skierowania lekarza czy spełnienia innych warunków (np. nie ma potrzeby przychodzenia na czczo). W przypadku stwierdzenia alergii na jad owadów należy pamiętać przede wszystkim o profilaktyce i przestrzeganiu zasad bezpieczeństwa, tak aby uniknąć użądlenia. Należy unikać jedzenia (zwłaszcza słodyczy) na świeżym powietrzu, nie odkrywać w miarę możliwości ciała, nie używać zbyt intensywnie pachnących kosmetyków, unikać samotnego przebywania w miejscach gdzie jest duża możliwość ukąszenia (np. wycieczki). Osoby uczulone mogą wyposażyć się w zestaw pierwszej pomocy: pęsetę do usuwania żądła, strzykawkę z adrenaliną, hydrokortizon, lek przeciwhistaminowy czy preparat beta-adrenergiczny w aerozolu. W przypadku ukąszenia w język, co grozi uduszeniem, pomóc może rozpuszczenie w ustach łyżeczki soli kuchennej oraz ssanie kawałka lodu lub szybkie przełykanie bardzo zimnych napojów. Oczywiście w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej należy jak najszybciej zgłosić się po pomoc lekarską. Osoby pragnące dowiedzieć się więcej na temat możliwości przeprowadzenia badań dotyczących alergii mogą pisać na adres e-mail: [email protected] lub znaleźć informacje na stronie www.diag.pl. Nie wolno wyciągać żądła pensetą!!!!!!!!!! No właśnie - nie wolno - wyciska się wtedy resztkę jadu zawartego w gruczole umieszczonym na końcu żądła. Najlepiej przejechać ostrzem noża po skórze i wyciągnąć żądło nie ściskając gruczołu jadowego. Ktoś kto pisał ten artykuł powinien pogadać z pszczelarzem. Pozdrowienia niech ktoś powie, jakie substancje oprócz kwasu mrówkowego obecne są To ja opiszę troszeczkę ;)) bardziej szczegółowo. Pęcherzyk jadowy pszczoły ma max pojemność 0.3 ml między 16 - 21 dniem życia. Działanie toksyczne jadu jest uwarunkowane obecnością melityny i apaminy **** Jad pszczeli składnik: % suchej masy: uwagi: histamina 1 toksyczność lokaln dopamina noradrenalina aminokwasy 1 oligopeptydy 14 fosfolipidy 5 węglowodany 2 peptydy: mellityna 60 toksyczna apamina 2 neurotoksyna MCD 2 liberator histaminy kardiopeptyd 0,7 secapina 0,5 nieznaczna tokxyczosc tertiapina 0,1 liberator histaminy podobny do MCD, powoduje degranulację komórek tucznych, działa słabiej od MCD enzymy: fosfolipaza A2 12 trucizna błonowa lizofosfolipaza 1 hialuronidaza 2 czynnik rozszerzania kwaśna fosfataza alfa-glukozydaza esterazy inne: adolapina 1 znosi ból, blokada metabolizmu kwasu arachidonowego inhibitor proteazy 0,8 allergen C Fosfolipazy rozkładają fosfolipidy, lecytynę do lizolecytyny. Lizolecytyna i wytwarzane z fosfatydów lizofosfatydy hemolizują krwinki i niszczą tromboplastynę. Fosfolipazy obniżają ciśnienie krwi. Mellityna - zasadowy peptyd, działa silnie w miejscu użądlenia. Powoduje uwolnienie histaminy. Działa bezpośrednio hemolizująco na czerwone krwinki, zwiększa przepuszczalność naczyń krwionośnych, obniża ciś krwi, powoduje skurcz mięśni szkieletowych, seca i żołądka. Blokuje przewodnictwo nerwowomięśniowe. DL50=4 mg/kg Hialuronidaza - enzym, powoduje szybkie rozprzestrzenianie się jadu Histamina - przekaźnik procesów zapalnych, obniża ciś krwi Dopamina - przyspiesza akcję serca ***** Jad osy zawiera oprócz substancji występujących w j. pszczoły, jeszcze: fosfolipazę B 5-hydroksytryptaminę (5-HT) kininy (powod. spadek cisnenia krwi) ***** składniki jadów osich V - Vespula, D - Dolichovespula, S - szerszeń, P - Polistes składnik: %suchej masy pochodzenie histamina 3-6 % v, d, s, p serotonina 1 v, d, s, p acetylocholina katecholaminy węglowodany s, p aminokwasy v, d, ,s ,p poliaminy v, d, s, p kininy v, d, s, p mastoparan v, s, p peptyd chemotaktyczny s hemolizyna v, s fosfolipaza A i B 6-14 v, d, s, p hialuronidaza 1-3 v, d, s, p fosfataza kwaśna v, d f. zasadowa v proteaza v, d, s DNaza v, p cholinoesteraza v histydynodekarboksylaza v, d sacharydaza s antygen 5 5-10 v, d, s, p Vmac 1 v, d Vmac 3 v mastoparan - degranuluje komórki tuczne. Zasadowy hydrofobowy amid peptydowy, wzmaga transport Ca2+, Na+, K+ --------------------------------------------- :)) może się komuś przyda Mogę wypowiedzieć się nt. jadu pszczelego, na innych błonkówkach się nie znam: Jad pszczeli stanowi mieszaninę różnych związków chemicznych, przede wszystkim białek, które stanowią 57% jego suchej masy. W jadzie oprócz histaminy, fosfolipazy A i hyaluronidazy, znajduje się jeszcze kilka innych toksycznych peptydów, między innymi melitynina i silna neurotoksyna - apamina, a także adolapina. Zawiera też substancje o lipoidalnych właściwościach oraz feromony alarmowe. Ponadto, w jadzie pszczelim stwierdzono obecność kwasu indolowego, fosforowego, palmitynowego i kwasów tłuszczowych oraz choliny i gliceryny. Ze związków mineralnych zawiera m.in.: wapń, magnez, węgiel, fosfor, wodór, azot i siarkę. Jad jest bezbarwną, szybko schnącą cieczą o słabym, aromatycznym zapachu, gęstości 1,1313 g/cm , odczynie kwaśnym (pH 5-5,5) i smaku kwaśno-gorzkim. Dobrze rozpuszcza się w wodzie i kwasach, a nie rozpuszcza się w alkoholu. W stanie suchym bez dostępu światła i wilgoci może być przechowywany w temperaturze otoczenia przez kilka miesięcy. Optymalną temperaturą przechowywania jest -15 do 2 C. Po zamrożeniu znacznie dłużej zachowuje swoją wartość. Nie traci swoich właściwości w temperaturze 100 C. Największą trwałość ma w postaci liofilizowanej. Pod wpływem promieni słonecznych i w temperaturze 40 C szybko ulega rozkładowi. Z tego co wiem, osowce maja inny sklad jadu, a pH jest zasadowe.
|
|
Poprawiony: sobota, 19 marca 2011 20:25 |
Komentarze