ALKOHOL

Ściślej alkohol etylowy, jest to płyn o charakterystycznej woni i smaku, uzyskiwany przez fermentację skrobi lub cukru albo syntetycznie; zaliczany do używek.

Mimo że picie napojów alkoholowych od dawna należy do najważniejszych rytuałów rodzaju ludzkiego, o czym świadczą zapisy historyczne, trudno polecać alkohol ze względu na wartości odżywcze. Picie wina i piwa w umiarkowanych ilościach, w szczególności w sytuacjach towarzyskich, może sprawiać przyjemność, a tym samym zmniejszać stres. Może jednak także przyczynić się do uzależnienia.

Intensywne picie alkoholu, zwłaszcza wysokoprocentowego, wpływa bardzo szkodliwie na procesy metaboliczne zachodzące w organizmie.

Alkohol zawarty w napojach powstaje w trakcie fermentacji. W procesach przemiany materii rozkładany jest do szkodliwej dla organizmu substancji chemicznej, noszącej nazwę aldehydu octowego. To jest ten składnik, który powoduje dobrze znany efekt tzw. kaca, często występujący u osób nadmiernie pijących. Alkohol może zmniejszać w organizmie ilości najważniejszych witamin i minerałów: witamin B, C, K, cynku, magnezu i potasu. Nawet umiarkowana konsumpcja ogranicza zdolność wątroby do metabolizmu glukozy i eliminowania toksycznych produktów przemiany materii. Intensywne picie powoduje uszkodzenie wątroby i mózgu, naczyń krwionośnych, upośledza procesy krzepnięcia krwi, przyczynia się do powstawania żylaków, hemoroidów, zakrzepów, uszkodzenia prostaty i powoduje bezpłodność. Przyspiesza również rozwój chorób i dolegliwości związanych z wiekiem, takich jak zaburzenia pracy serca czy zaćma, a także zmarszczki na skórze. Sprzyja zaburzeniom psychicznym, jak lęki, depresje, zaburzeniom emocjonalnym i umysłowym.

Witaminy B1, PP, C i aminokwas cysteina chronią organizm przed niektórymi szkodliwymi skutkami spożywania alkoholu, a ich niedobory można łagodzić za pomocą dodatków odżywczych, takich jak dostępne w sklepach ze zdrową żywnością chińskie ziele kudzu (opornik), a także preparaty aminokwasu L-glutaminy. Niedobory składników mogą prowadzić do hipoglikemii (niski poziom cukru we krwi), co można sprawdzić za pomocą testu tolerancji glukozy (GTT) i zastosować odpowiednią dietę przepisaną przez lekarza.

JOGURT

Coraz bardziej popularyzowany jako zdrowe pożywienie, jogurt przez stulecia był pokarmem wielu długowiecznych narodów świata. Obecnie odkryty ponownie jako probiotyk, jest po prostu mlekiem fermentowanym przy udziale różnych szczepów bakterii, w tym Lactobacillus acidophilus i Bifidobacteńum bifidum. Bakterie sprawiają, że mleko się zsiada, a dzieje się to dzięki przemianie cukru mlecznego w kwas mlekowy. Jedną z największych zalet jogurtu jest to, że wzmacnia j elita, wprowadzając do nich „przyjazne" bakterie i przyczyniając się do wzrostu flory jelit. Bakterie flory jelit wspomagają trawienie i wchłanianie pożywienia, wytwarzają witaminy z grupy B, zapobiegają wzrostowi mikroorganizmów chorobotwórczych i hamują wewnętrzne procesy gnilne; przyczyniają się także do zdrowej kwasowości jelit. Jogurt szczególnie korzystnie działa na ludzi leczących się antybiotykami, tych, którzy jedzą dużo słodyczy, i tych, którzy piją chlorowaną wodę; na wszystkich, u których „zapas" przyjaznych bakteri w taki czy inny sposób został zubożony. Pomaga on także w syntezie witaminy K, zapobiegając wewnętrznym krwotokom, obniża poziom cholesterolu, zmniejsza ryzyko nowotworów, w szczególności nowotworu jelita grubego.

Do tych wszystkich zalet jogurtu należy dodaćjego ogromne wartości odżywcze. Jest zasobny w wysokiej jakości białko, witaminy i minerały: zawiera witaminę A, kompleks witamin B, witaminy E i D, jest wspaniałym źródłem łatwo przyswajalnego wapnia, potasu i fosforu, zawiera jedynie umiarkowaną ilość sodu. Jest także lekko strawny - większość białka zostaje strawiona w ciągu godziny. Ma dużą war-tośćjako pożywienie stosowane w przypadkach nieżytów układu pokarmowego, zapalenia jelita grubego, zaparcia, zaburzeń w wydzielaniu żółci, wzdęcia, przykrego oddechu, wysokiego poziomu cholesterolu, migren i wyczerpania nerwowego. Ponadto służy ludziom, którzy nie mogą spożywać mleka w innej formie ze względu na nietolerancję laktozy.

WINO

Najstarszy napój alkoholowy znany człowiekowi. Pisane świadectwa na temat leczniczych właściwości wina datuje się na 4000 lat p.n.e. Najwięcej współczesnych win wywodzi się z gatunków winorośli pochodzących ze Środkowego Wschodu. W USA i Kanadzie produkuje się wiele odmian wina z krzyżówek gatunków winorośli wywodzących się z Ameryki Północnej.

Wina najczęściej pije się w sposób umiarkowany; rzadko napój ten służy upijaniu się. Stwierdzono, że czerwone wino zwiększa poziom HDL („dobrego" cholesterolu) we krwi, obniżając jednocześnie poziom LDL („złego" cholesterolu), a niedawne badania wykazały, że dwie lampki czerwonego wina dziennie pomagają zapobiegać zakrzepom, zmniejszają ryzyko zawału i przedłużają życie. Wino czerwone, w odróżnieniu od białego, wyrabia się z całych winogron, łącznie z pestkami.

Zawiera ono ważne składniki, bioflawonoidy, o właściwościach przeciwutleniaczy, takie jak kwercetyna i garbniki. To właśnie te składniki czerwonego wina wyjaśniają tzw. paradoks francuski, który wprawiał w zdumienie naukowców.

Czerwone wino znane jest z tego, że u niektórych ludzi wywołuje ból głowy i krwawienia z nosa. Podejrzewa się, że jest to reakcja alergiczna na siarczyny dodawane do wina, by zahamować jego udenianie i rozwój w nim mikrobów. Nie wszyscy jednak podzielają tę opinię. Większość producentów win rzeczywiście dodaje do nich siarczyny, wzrasta jednak liczba tych, którzy wytwarzają wina bez dodatków.

WODA

Najważniejszy składnik odżywiający nasze ciało; stanowi dwie trzecie jego masy i bierze udział w prawie wszystkich procesach organizmu. Dobra czysta woda nie tylko ożywia, ale także odżywia. Woda miękka jest przyjemniejsza dla skóry, ale woda twarda, jeśli chodzi o wartość odżywczą, daje organizmowi więcej korzyści: zawiera różne minerały, w szczególności wapń i magnez; zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia choroby serca.

Niestety, w ostatnich latach zanieczyszczenie wody z kranu jest zjawiskiem powszechnym, częściowo z powodu dodawanych do niej chemikaliów, częściowo

z powodu zanieczyszczeń, które gromadzą się na drodze przepływu wody przez instalację wodociągową. Woda z kranu jest chlorowana, co niekiedy powoduje alergie, biegunki i depresję, jak również może niszczyć przyjazne bakterie jelitowe. Szkodzą czystości wody chemikalia przeciwdziałające korozji, dodawane przez niektóre przedsiębiorstwa wodociągowe, jak również zanieczyszczenie środowiska i odpady przemysłowe. Woda może także nieść z sobą zarazki, glony, różne osady i kawałki rdzy, które obciążają wątrobę i nerki truciznami; to prowadzić może do zmniejszenia energii i obniżenia odporności na choroby. Ponieważ czystość i jakość wody tak silnie wpływa na nasze zdrowie i samopoczucie, nic dziwnego, że społeczeństwo żąda wody wysokiej jakości i że ludzie coraz częściej kupują wodę mineralną w budach, filtry i urządzenia do jej oczyszczania.

Organizm potrzebuje odpowiedniej ilości wody. Zbyt duża jej ilość, w szczególności po posiłku, rozcieńcza kwasy żołądkowe, osłabia trawienie i powoduje uczucie zimna. Przy niewystarczającej ilości wody pojawiają się zaparcia, gromadzą się toksyny, następuje uszkodzenie nerek, pojawia się uczucie zmęczenia, apatia. Diety oparte na mięsie zwiększają pragnienie, ponieważ organizm, przeciążony dużą ilością kwasu moczowego i innymi odpadami, potrzebuje jej więcej, by poradzić sobie z tym szkodliwym bagażem. Wegetarianie z zasady potrzebują mniej wody niż „mię-sożercy", gdyż wiele owoców i warzyw składa się z niej w 90%. Ziarna i strączkowe po ugotowaniu mają w sobie około 80% wody, a zupy i herbatki - prawie 100%.

Ludzie różnią się między sobą pod względem zapotrzebowania na wodę i choć pragnienie najlepiej wskazuje na potrzebę, nie zawsze jest to wskazówka wiarygodna. Pragnienie może być sygnałem choroby lub zaburzenia, na przykład cukrzycy. Każdy powinien poznać swoje zapotrzebowanie na wodę. Doświadczenie wskazuje, że ludzie więcej piją, kiedy mają dostęp do dobrej wody mineralnej.

Napój imbirowo-cytrynowy

 Aby oczyścić Nerki lub wątrobę  oraz jelita a zwłaszcza grube proszę pić napój imbirowo-cytrynowy. Napój ten jest napojem orzeźwiającym i równocześnie ma działanie wspomagające przy oczyszczaniu .Proszę nie łączyć tego napoju z innymi kuracjami oczyszczającymi.

Składniki:

około 120 - 140 g swieżego imbiru

5 cytryn

1 łyżka stołowa cukru z trzciny cukrowej lub dobrego miodu

1 lub 2 łyżki stołowe syropu klonowego

1 litr wody mineralnej mało zmineralizowanej lub woda przegotowana

Imbir obrać cienko ze skórki i utrzeć na tarce o małych otworach.

Cytryny umyć i sparzyć wrzątkiem, skórkę zetrzeć na tarce, a z cytryn wycisnąć sok..

Połączyć razem utarty imbir, utartą skórkę z cytryn, sok z cytryn, cukier z trzciny cukrowej i syrop klonowy. Wszystkie składniki zmieszać razem i dobrze utrzeć. Następnie przełożyć do gazy lub na gęste sitko i odcedzić sok. Miąższ wyrzucić. Odciśnięty sok przechowywać w lodówce przez kilka dni. Rozcieńczyć w stosunku 1:15 (np. 100 ml soku z 1½ litrem wody).) W ciągu jednego dnia wypić 1 litr napoju. Można dosłodzić. Proszę dobrze zamieszać sok. Na dnie tworzy się osad.

Proszę nie pić tego napoju z inną kuracją na oczyszczanie nerek. Może być za silny efekt oczyszczania.

Okłady na dolegliwości reumatyczne i bóle mięśni.

Sok imbirowo-cytrynowy rozcieńczyć z wodą destylowaną w stosunku 1:5 (np. 10 ml soku z 50 ml wody destylowanej). Gazę namoczyć roztworem i przyłożyć na 30 min.