Ziola Peru "F - M" |
Wpisany przez Mitch Sobczak | |||
niedziela, 16 sierpnia 2009 02:05 | |||
FLOR DE ARENA- Tiquilia paronychioides (Pltil.) Rich.
Inna nazwa: yerba blanca Dziko rosnąca roślina zielna, której pędy oraz liście pokryte są włoskami. Liście mają kształt jajowaty, a kwiaty zebrane w kiście. Owoce flor de arena zawierają niepozorne, niedużej wielkości nasiona. Roślinę tę można spotkać na stanowiskach w okolicach wybrzeża oraz w górach na terenie Peru, gdzie rośnie dziko. Część nadziemna rośliny pozyskiwana jest do wykorzystania w fitoterapii. Bylina ta to bardzo wartościowa roślina stosowana przede wszystkim w kuracjach oczyszczających, a także w leczeniu różnych chorób przewodu pokarmowego, moczowego i nerwowego. W najczęściej zalecanej 3 miesięcznej kuracji oczyszczającej stosuje się Flor de Arena przez cztery tygodnie zaraz po manayupie i przed Hercampuri lub w 3 miesiacu gdy nie ma hercampuri. Dzięki niej organizm uwalnia się z zanieczyszczeń, pochodzących na przykład z konserwowanej żywności lub z nadmiaru przypraw. Pozbywamy się też toksyn, powstałych po spożywaniu czerwonego mięsa. Flor de arena dzięki odtruwającemu działaniu bardzo poprawia pracę nerek i układu nerwowego oraz krwionośnego. Przyrządzamy ją jako wywar, który gotujemy bardzo krótko – pięć do siedmiu minut - i pijemy trzy razy dziennie między posiłkami. Jako zioło kąpielowe zalecane jest przede wszystkim osobom cierpiącym na bezsenność i nerwice.Ponadto doskonale oczyszcza krew i układy dokrewne. Skład chemiczny jak dotąd nie został ostatecznie ustalony. Zastosowanie rośliny opiera się głównie na wielowiekowych doświadczeniach mieszkańców Amazonii. Napary lub odwary zaleca się w przypadkach zaburzeń funkcjonowania układu pokarmowego, niestrawności, jak również w otyłości. Indianie Amazońscy stosowali ten surowiec również ze względu na jego przeciwweneryczne właściwości głównie w rzeżączce. Przede wszystkim jednak naparom z Flor de Arena przypisuje się właściwości oczyszczające, a efekt ten potęgowany jest jeszcze dzięki działaniu moczopędnemu. Zalety te przyczyniły się do opracowania kuracji oczyszczających, które stosują mieszkańcy Ameryki Południowej, również w połączeniu z rośliną Manayupa.
Hercampuri -Gentianella nitida,Gentianella alborosea
Miejscowe Nazwy:Chavin,chavin tea,harcepurta,hilcampure,hjircan pureck,te amargo,te de Chavin), hareapura, hilcampurc, hircampuri,
Rośnie głównie w tzw “punie” w trudno dostępnych pustkowiach powyżej 3500 m w surowych i zimnych warunkach. Hercampuri rośnie samotnie lub w niewielkich skupieniach głównie w Andach peruwiańskich, w miejscach o klimacie chłodnym, na trudnodostępnych pustkowiach o charakterystycznych, surowych warunkach klimatycznych na wysokości 3200 - 4500 m n.p.m. Jest to trwała, niewielka (3-15 cm) roślina o krótkiej, nieco skręconej, ciemnobrązowej łodydze rozgałęziającej się dichotomicznie. Liście ma nieduże, proste, żóltawozielone do ciemnozielonych, pojedyncze, naprzeciwległe, kształtu równowąskiego lub lancetowatego, siedzące. Kwiaty są małe, barwy liliowej lub fioletowej, wielkości 1-1,5 cm, rozdzielnoplciowe, zebrane w kwiatostany szczytowe. Kielich kwiatowy jest rurkowaty, koioru zielonego, pięciodzielny, z działkami kielicha częściowo przykrywającymi płatki korony. Owoce zawierają dużą ilość brązowych lub czarnych nasion.
Zawiera:,Seterponoidy.poza tym dementylobellidifoliny. Oraz ksantony i ksantyny,saponiny.węglowodory,taniny,żywice,olejki lotne, i składniki mineralne(sole Al,Ca,K,Na,Mg,CI) Głównymi składnikami tego ziela są terpenoidy, a w tym monoterpen) pentanowe - sekoirydoidy (sekologanozyd. amarosweryna, amarogentyna) i sesterpenoid} (nitydazyna, nitiol). Poza tym glikozydy flawonowe i ksantonowe (izoorientyna, magniferyna 8-O-glukozyd demetylobellidifoliny, 1-O-glukozyd norswertianiny, 1-O-primweroztc swertianiny, 8-O-glukozyd swertianiny), ksantony (norswertianina, demetylobellidifolina swertianina), sterole (cholesterol, stigmasterol, ergosterol), ksantyny, flawonoidy, saponiny węglowodory, taniny, żywice, olejki lotne, kwas gencjanowy Zastosowanie : Dawniej używano tylko dla złagodzenia bólów żołądka i zregenerowania funkcji nerek oraz wzmocnienia pracy wątroby, oraz zwalczania gorączki w malarji. Teraz dodatkowo stosuję się ze względu na działanie antyoksydacyjne(magniferyna) hepatoprotekcyjnie oczyszczające krew w zapaleniach wątroby i ma takrze właściwości przeciwcukrzycowe. Odwary wywołują efekt żółciopędny,żółciotwórczy.za co odpowiedzialne są sekoirdoidy.Takrze profilaktycznie zapobiegają tworzeniu się kamieni żółciowych i nerkowych a istniejące powoli rozpuszczają.Poprzez dziłanie lipolityczne i słabo moczopędne mogą wspomagać djetę odchudzającą, nie wywołując jednocześnie anorakcji. Kolejnym efektem Hercampuri działa korzystnie na przemiany tłuszczowe w organizmie .jest wpływ na regulacje poziomu cholestrolu i jest to najbardziej rozpowszwchnione zastosowanie tej rośliny w Peru i zachodniej europie.Nitiol i nitidazyna(sesterpenoidy) obecne w roślinie były testowane in vitro na linii komórkowej białaczki ludzkiej.Stwierdzono że nitiol ma zdolność indukowaniaekspresji mRNA genu interleukiny 12. Jest to także roślina oczyszczająca, która najczęściej stosujemy jako trzecią w kolejności po manayupie i flor de arena. W Peru stosowana jest jako środek wspomagający w przewlekłych chorobach wątroby i szczególnie zalecana w wirusowym zapaleniu wątroby typu B i C, a także w ich zejściowych postaciach, czyli w marskości wątroby, i wspomagająco przy odchudzaniu. Hercampuri podaje się samodzielnie przez dwa tygodnie do 1 miesiaca,w kuracji oczyszczającej lub łącznie z innymi roślinami, na przykład z vilcacorą, przy chorobach wątroby. Jest doskonałym preparatem dla kobiet,reguluje okres,i pomaga w okresie menopauzy, łagodzi bóle i pomaga łatwiej przebrnać ten trudny okres.Dodatkowo ma zastosowanie jako środek poprawiający łaknienie,wydzielanie soków trawiennych iusprawniające funcje systemu trawiennego.Hercampuri była znana już w czasach prze inkoskich inkowie ja też używali w celach leczniczych. Ze względu na swoje właściwości smakowe, jak również w oparciu ( badania farmakologicznie czynnych substancji zawartych w wyciągach wodnych Hercampuri, w naszych warunkach może znaleźć zastosowanie jako środek o właściwościacl poprawiających łaknienie, wydzielanie soków trawiennych i usprawniających funkcje przewodu pokarmowego.
Iporuru - Alchornea castaneifolia (Willd.)Jussiennazwy Nazwy lokalne: inpuru,iporoni,iporosa,ipurosa,macochihua,niando,yacochihua Występuje na terenach okresowo zalewanych wodą w dorzeczach amazonki w Peru. Jest to na wpół zdrewniały krzew dochodzący do 9 m wysokości, rosnący ns peruwiańskich nizinach dorzecza Amazonki. Korę ma koloru jasnobrązowego. Korona jest rzadka i przejrzysta. Liście są eliptyczno-lancctowate, z brzegiem karbowanym, skupione m końcach nagich gałązek. Górna strona blaszki liściowej jest gładka i błyszcząca, dolne natomiast pokrywają drobne włoski. Drobne kwiaty zebrane są w zwieszające się kiście, Płatki kwiatów mają barwę bladozieloną. Roślina wytwarza owoc suchy w postaci dwukomorowej torebki zawierającej brązowawe, błyszczące nasiona. Surowiec może być pozyskiwany jedynie w porze suchej, ponieważ przez pozostałą część roku roślina jest częściowo zalana wodą. Zawiera:Zasady,czwartorzędowe,chalkony,aurony,steroidy,fenole proste,flawonysaponiny,,taniny,pirogalowe ksantonyoraz troche alkaloidów dodatkowo alchorneinon,kwas antranilowy i gentyzonowy i johiimbinę. Farmakologicznie czynne substancje zawarte są w korze i korzeniu Imporuru. Tradycyjnie sporządzone z nich alkocholowe maceracje działające przeciwzapalnie stosuje się doustnie w reumatyzmie i artretyzmie przebiegającymi z zaburzeniami ruchu, przeziębieniach oraz bólach mięśniowych, a pomocniczo można też stosować rozdrobnione liście na bolące miejsca oraz rany. Odwar z liści stosuje się także w przypadku infekcji bakteryjnych, przeziębienia, kaszlu i biegunek. Liście Alchornea castaneifolia używane są w celu regulacji hormonalnej w niepłodności i okresie menopauzy. W peruwiańskiej medycynie naturalnej suszone liście tej rośliny używa się do sporządzania naparów o działaniu hypoglikemicznym, które przyjmuje się po posiłkach.Ze względu na zawartość johimbiny naparom oraz nalewkom mają działanie afrodyzjakalne. Pomocniczo można te: stosować rozdrobnione liście na bolące miejsca oraz rany. Odwar z liści Iporuru stosuje się także v przypadku infekcji bakteryjnych, przeziębienia, kaszlu i biegunkach. Liście używane są w celu regulacji hormonalnej w niepłodności i okresie menopauzy. Obecnie coraz częściej stosują go sportowcy i ludzie dbający o sylwetkę,ze względu na właściwości utrzymywania w odpowiednim stanie struktury mięśni i ścięgien,jak też w celu przeciwdziałania bólom oraz artretyzmowi(zawdzięcza to alkaloidom zawierających m.in. alchoreinę iizoalchorneninę).Badania in vitro wykazały efekt przeciwbakteryjny w stosunku do Saphylococcus aureus,Esherichia coli oraz Aspergillus niger. Roślina ta jest celowo rozprzestrzeniana na terenach okresowo zalewanych wodą jako naturalna zapora umacniająca rozmytą glebę..Oprócz zastosowania leczniczago i umacniającego glebę roślina ta dostarcza ważnych użytkowo substancji jak- gumy,oleju i barwników i naturalnych anabolików. W fitoterapii surowcem leczniczym są liście, kora i korzeń krzewu.
Maca- Lepidium meyenii Walper lokalnie:Ayak chichira,ayuk willku,mace,maino,pepper gras,pervian ginseng.
Jest to bardzo ciekawa roślina która rosła niegdyś w całych Andach, obecnie jedynie w niektórych regionach Peru na wysokości ponad 3500 m n.p.m.a nawet pwyżej4500 m. Rośnie w strefie zwanej „suni’ oraz „puna” w której niskie temperatury od +15 do -25 stopni cel i to czasem w ciągu paru dni lub nawet jednej doby, i silne wiatry nie pozwalają na wzrost większości innych roślin (departamenty Junin,Selva Central i Pasco).Do celów leczniczych używa się kożeń .Liście zaś stanowią doskonałą paszę dla zwieżąt.Swieże kożenie zawierają do 75% wody podczas gdy w wysuszonych jest jej tyko 10%.W pozostałej masie zależnie od odmiany znajduje się 10-13% wysoko wartościowych białek 25-28% węglowodanów 8,5% błonnika ponad 2% tłuszczów oraz prawie 5% minerałów.Zawiera też znczna ilość aminokwasów,w tym niezbędnych, a żelaza i wapnia jest w nich więcej niż ziemniakach Camote(podłużny o ciemnym zabarwieniu w srodku koloru od jasnno różowego do buraczkowego bardzo smaczny i pożywny) Spośród kwasów tłuszczowych w największej ilości znajduje się kwas linolowy,palmitynowy i olejowy.Ponadto sterole (sitosterol,kampesterol,ergosterol,brassikasterol i ergostadionel)Witaminy (A,B1,B6,B12,E.) sole mineralne i minerały Ponadto sud,potas,magnez,łatwo przyswajalny wapń,fosfor,żelazo,chrom,bor,cynk,aluminium,jod,,tak potrzebny krzem, bizmut (Ca.Fe,Cu,Zn. Mn,K.Na,J} Także glukozynolyty (gilkozydowe połączenia siarkowe} oraz biologicznie aktywne aromatyczne izoticyjaniany (olejki gorczyczne) w tym pemetoksybenzylowy, po za tym leukoantocyjaniany,garbniki,saponiny,taniny,terponoidy,steroidy, tak poszukiwane przez sportowców,saponiny,taniny,prostoglandyny,naturalne estrogeny i trujterpeny. A wiec prawie wszystko jedynie czego nima małe ilości to witamina C Odkryto także 4 nie do końca poznane związki o harakterze alkaloidów,które wykazują właściwości stymulujące na żeński i męski układ rozrodczy(prowadzona wyniki na zwirzętach i ludziach jednak szczegółowe wyniki nie są jeszcze mi znane). W celach użytkowych stosuje się świeże lub sproszkowane korzenie maca,jak również maceracje z tego spożądzone.Ma duże włściwości odżywcze zwłaszcza w górach i w stanach nidożywienia oraz anemji,wzrostu i ciąży,laktycji,a także w celu zwiększenia płodności u ludzi i zwierząt hodowlanych ( za co odpowiedzialne mogą być glukozynolaty,izotiocyjaniany i związki alkaloidów oraz perkursory hormonalne) jest to doskonały środek imunostymulujący,wspomagający leczenie grużlicy oraz raka.Ponadto wspomaga pamięć i zdolność uczenia się.Dodatkowo jest doskonałym środkiem energetyzującym ,wspomaga wytrzymałość wraz z liścmi Coca zwłaszcza w trudnym wysokogórskim klimacie.Zwieksza i przyśpiesza budowę masy mięśniowej(aktywność zawartych steroli jest podobna do działania sterydów anabolicznych),w leczeniu przewlekłego zmęczenia,jak również nieregularnego miesiączkowania i zabużeń hormonalnych w tym związanych z monopauzą i andropauzą.Na także działanie antydepresyjne oraz przyśpiesza gojenie się ran.O stosunkowo silnym działaniu bakterjostatycznym i fugistatycznym macy decyduje spora zawartość olejków gorczycznych zwłaszcza w świeżych kożeniach. Jest byliną, której część nadziemna - łodyga - liczy sobie kilkanaście centymetrów długości, a część podziemna - bulwa o średnicy od 2 do 6 centymetrów, która jest użytkową częścią rośliny - ma kształt rzodkiewki. Każda z istniejących odmian tej rośliny wyróżnia się charakterystyczną barwą bulw - od przypominającej kolor ziemniaka, szarej poprzez białą, żółtą, biało-żółtą, przez biało-różową do biało-purpurowej i czerwonej. . Po 6-7 miesiącach od wysiewu maca (wym. maka) jest dojrzała do zbiorów. Z tym że Maca czerwona owocuje co 4 lata.Jest odmiana najdroższa i rośnie powyżej 4 tyś. m
Wiele ostatnio o tej roślinie możemy dowiedzieć się z różnych źródeł. Trafia ona na rynek głównie w postaci sproszkowanej w kapsułkach. Trudniej kupić w postaci proszku. Różne niestety są źródła jej pochodzenia i ciężko mówić o autentyczności wszystkich produktów występujących pod nazwą MACA. Najlepsza jest ta dziko rosnąca ale nawet u nas w Peru trudno ją dostać jest wiele pochodzących z plantacji my to nazywamy pastewną bo wiele miejscowych używa ją jako dodatek do potraw i pasz dla zwieżąt.Najbardziej popularnym dodatkiem jest Quina zawierajca 10% maki w swej masie podawanie jej np świnkom morskim lub krulikom a nawet drobiowi mówią że lepiej rosną nie chorują i mają średnio więcej młodych w miocie- co sprawdziłem osobiście w swym małym gospodarstwie w Nijandari.
MANAYUPA- Desmodium molliculum NazwyMiejscowe: alkkopa chaki, ańapanco, barba de boi, carrapicha, dipinda dimukuyi, dusa kamira, manayupana, manuy tush, margaritta, mundubirana, mundurana, owono bocon, pata de perro, pega-pega, pie de perro, runa manayupa, silla kawi, yerba del infante Wygląd rośliny: Manayupa jest ok. 50 cm wieloletnią rośliną krzewiastą o płożących się, brązowawych, lekkich i giętkich łodygach, nieco omszałych, bo pokrytych gęstymi włoskami. Jej korzenie są gęste i dosyć głębokie, dzięki czemu roślina jest odporna na suszę. Liście o żywozielonej barwie są potrójnie złożone, owalne lub lancetowato-jajowate, całobrzegie, również pokryte włoskami. Są też okazy o bardzo ciemnym zabarwieniu liści. Kwiaty ma liczne, choć bardzo drobne, barwy biało-błękitnej lub jasnoróżowej. Małe, zielone nasiona znajdują się w 3-centymetrowych, pokrytych włoskami strączkach. Występowanie: Występowanie:Jest rośliną występujacą powyżej 2500 m między skałami.Jedynie tylko w kilku górzystych prowincjach Peru (Cusco,Puno,Junin i Psco). Rośnie zwykle między skałami, choć stanowiska jej spotyka się również na glebach gliniastych. Manayupę spotyka się niekiedy na wysokości ok. 1000, a przede wszystkim od 3000 do 4000 m n.p.m. Jej naturalne stanowiska znajdują się, jak wspomniano, na niewielkich obszarach Andów, mimo to jest szeroko rozpropagowana wśród amazońskiej ludności miejscowej. Ziele (bez korzenia) zbierane jest w celu wykorzystania leczniczego, a niekiedy używane są tylko liście rośliny. Główne składniki to saponiny oraz flawoniny i glikozydy(pochodne kwercetydy-remanopiranozyd,,glukopiranozyd,trhydroksyflawon) oraz olejki aromatyczne,dodatkowo taniny,śluzy i sole mineralne,glównie wapna i glinu. Zastosowanie, Przez to jest bardzo ważną rośliną leczniczą. Najlepiej skutkuje podawana samodzielnie. Oczyszcza krew z różnych zanieczyszczeń zewnętrznych,ponadto odtrówa caly organizm - głównie z resztek i metabolitów przyjmowanych leków. Zwiększa ilość wydalanego moczu, poprawiając funkcję nerek i ułatwiając wydalanie osadów z dróg moczowych.Dodatkowo stosuje się ją przy stanach zapalnych wątroby i nerek.Napary mogą być stosowane ze względu na działanie przeciwzapalne ,w leczeniu schożeń dróg rodnych,a szczególnie przy upływach.Swieże napary można popijać w przypadku bulu nerek,woreczka żułciowego i wątroby.Ze względu na zawartość tanin swieżo zerwana a nawet wysuszona może być przykładana wprost na rany i skaleczenia w celu zachamowania krwawienia i szyprzego zabliżniania.Napar stosuje się do przemywania i dezynfekcji ran.Przestrzegam przed piciem zbyt dużych dawek manayupy bobardzo obniża ciśnienie krwi. W medycynie oficjalnej udowodniono na podstawie wieloletnich badań ze oprucz właściwości oczyszczających ma także uspokajające.przeciwastmatyczne i przeciwalergiczne..Jako ciekawostka w czasach inków miała znaczenie religijno obrzędowe i w pewien sposób nie do końca poznany, odzwierciedlała porządek hierarchii społecznej. Jej uprawa była przywilejem tylko wyższej hierarchii. Co do dziś stanowi pierwszy składnik kuracji oczyszczającej. Przy kąpieli działa ściągająco i ochronnie na skórę.7-10 gr Zapazyc w 1 l wody i wlać do wanny. W tradycji indiańskiej stosuje się odwary z ziela manayupy lub maceraty sporządzone z niej na bazie napojów alkoholowych. W czasach imperium Inków manayupa miała znaczenie religijno-obrzędowe i w pewien sposób, nie do końca poznany, odzwierciedlała porządek hierarchii społecznej. Wiadomo jedynie, że jej uprawa była przywilejem wyższych warstw społecznych. Uwaga ważne jest aby buła dobrze wysuszona a gdy jej zapach jest stęchy nie powinno się używać ze względu na rozwój suchych pleśni.
Marco- Ambrosia arborescens Will
Nazwy lokalnie : ajeno,altamisa,amargo,artemisa,malco,mareju,marcju,marcu.
Występuje na terenach górzystych środkowego i południowego Peru przy strumykach i rzeczkach oraz wodospadach 800-4200 m. Wysiewając się samodzielnie, tworzy zarośla i gąszcze w okolicach wilgotnych i błotnistych brzegów rzek, w nadbrzeżnych dolinach oraz przy leśnych ścieżkach w Andach. Czasem spotkać ją można na terenach zagospodarowanych, w obejściach gospodarstw, a także na nie uprawianych polach. Jest to rozkrzewiająca się roślina roczna o charakterystycznym zapachu. Łodygę ma długości 50 cm do nawet 2 m, wzniesioną, w postaci gałązek pokrytych delikatnymi włoskami, a przez to szorstką, ulistnionąpo sam wierzchołek. Liście pojedyncze ułożone są na łodyżkach skrętolegle, i mają zróżnicowany wygląd; zwykle są kształtu owalnego ostro zakończone, pierzastosieczne. Długość blaszki liściowej wynosi od 4 do 9 cm, szerokość - 3 - 6 cm. Obie strony blaszki liściowej są omszałe. Kwiaty są rozdzielnopłciowe i tworzą kwiatostany w kształcie główki, które zebrane są w jeszcze większe skupienia. Kwiaty męskie są zaopatrzone w ogonek, żeńskie są siedzące. Mają koronę dwuwargową, pięciodzielną, barwy białej lub żółtawej. Owoc to owalna lub okrągła niełupka, średnio 3 mm długości, pięciokanciasta, z pięcioma wyrostkami, które ułatwiają rozprzestrzenianie się i rozsiewanie. Zawiera liczne olejki eteryczne, m.in. cc-tujon oraz -absyntynę co daje jej gorzki smak, alkaloidy, monosacharydy, inulinę oraz sole mineralne. .. W fitoterapii odwar z korzenia stosowany jest głównie ze względu na działanie antyneuralgiczne, w migrenach, bólach głowy. Odwar z całej rośliny wykazuje właściwości tonizujące układ nerwowy. Wykorzystuje się także przeciwreumatyczne działanie surowca, sporządzając wywary z liści w postaci okładów lub maścć spożądzona z jego dodatkiem nanoszone na skórę przynoszą ulgę w stanach zapalnych oraz reumatyżmie istanach skórczowych mięśni.Stosuje się pomocniczo przy leczeni hronicznych przeiębień w postaci syropu lub nalewki.Sok z łodygi łagodzi objawy związane z hemorojdami, a podsmażany na oleju z migdałów łagodzi bule żołądka..Sok zmieszany ze smalcem aplikowany na stopy łagodzi ich stany zapalne ,odmrożenia i otarcia.A świeże liście przykładane na obrzęki i opuchniecia przyczyniają sie do ich szybkiego zmniejszenia i łagodzą ból.Ulgą na zmęczenie i osłabienie jest kąpiel z dodatkiem Marco i liści z eukaliptusa przy tym działa antyseptycznie..Odwar z całej rośliny lub syrop z soku często stosowany jest we wspomaganiu leczenia przewlekłego kaszlu.stanów zapolnych oskrzeli i astmie..Odwar z korzenia ma zastosowanie pomocniczo w neuralgiach,a uzyskany z całej rośliny działa uspokajająco i tonująco na układ nerwowy.Napar z kwiatostanów działa przeciwpasożytniczo. Już hiszpańscy kronikaże opisali tą roslinę jako bardzo użyteczną w leczeniu wielu schożeń.niemniej jednak ten powszechnie występujący „chwast” a właściwie jego pyłek na wysokościach do 2000 m u alergików może powodować gorączkę sienną i napady astmy głównie w miesiącach czerwiec lipiec..Znane jest zastosowanie odwaru przeciw insektom-parujący skutecznie odstrasza owady, w tym samym celu można dołozyc do ognia troche suszonego ziela a zapach dymu czyni to samo. Już hiszpańscy kronikarze opisywali tę roślinę jako nader użyteczną w leczeniu wielu schorzeń, niemniej jednak ten występujący powszechnie chwast, a właściwie jego pyłek może powodować gorączkę sienną i napady astmy. Znane jest zastosowanie odwaru przeciwko insektom - parujący specyfik skutecznie odstrasza owady. W tym samym celu można stosować również dym z palonego suszonego ziela. Bardzo popularne ziele jako dodatek do sauny ziołwej oprucz Eukaliptusu i Matico .Sauna taka bardzo oczyszcza skóre zależnie od pozostałego składu łagodzi bóle i tp jednak nie powinno się stosować cześciej jak 2 razy w tygodniu z minimum 2 dniowym odstępem,
|
|||
Poprawiony: poniedziałek, 21 września 2009 21:23 |