"DO SZUFLADY"
Do szuflady piszemy swe wiersze
na karteczkach ukradkiem kreślone,
te wyznania i myśli szalone
potajemne uczucia najszczersze...
Nieraz księżyc noc nagle rozjaśni
srebrnym blaskiem zasypie nam oczy
gdy po niebie wolniutko się toczy
zamieniając noc cichą w świat baśni...
Nocne cienie osnuwa ta pełnia
w świat nas wiodąc tajemny, srebrzysty
i marzenia w nas budzi i myśli
i tęsknotą nam serce przepełnia...
Wtedy słowo za słowem się kładzie
na dnie duszy tajemną modlitwą
i gdy słowa uczuciem zakwitną
- wiersz następny ląduje w szufladzie...
Barbara Grodkowski, Phoenix, AZ
Sierpień 2005
Wiersz ten był drukowany w polskim Tygodniku ANGORA w 2005 roku. Autorka dedykuje go tym wszystkim, którzy piszą swe wiersze z potrzeby serca a potem chowają je - do szuflady...
Martuska ;)
Dodane przez Gość w dniu - 2008-01-26 06:53:19
Swietny wierszyk null
|
Ciekawy Wierszyk
Dodane przez Ania z Chicago w dniu - 2007-01-26 00:03:44
Fajny może napiszesz więcej -czekam
|
Powered by AkoComment 2.0!
|